Насрда баракали ижод қилаётган Боқий МИРЗО қўлингиздаги китобига кейинги йилларда яратган қиссалар, эсселар ва ҳикояларини жамлаган. Ёзувчи ҳаётни ўзига хос идрок қилади, дунёга келишдан мақсад эътиқод ва истеъдодини намоён қилиш учун Аллоҳ пешонага ёзган тақдир аломатларини сезиш ва унга амал қилиш лозимлигини кичик деталлар орқали эслатгандай бўлади. Ҳаётда қоқилган, ёзув ниятига етиш учун ҳар қандай пасткашликдан, қайтмайдиганлар туфайли ор-номусини бой берган, аммо ўз ғурури ва яхшиликка интилиши билан бир-бирининг меҳрини қозонган одамлар кўп, ёнидаги дўстининг ёки турмуш ўртоғининг иллатларини йўқотиш учун хатолар қилиб бўлса ҳам кураш олиб бораётган, инсоний қадрини топиш учун турли кўчаларга кириб чиқаётган замондошларимиз ҳам кам эмас, ўз истеъдоди, фидоийлиги ва халққа хизмати билан одамлар дилидан жой олганлардан ташқари, фожеаларга ҳамда оғир кунларга дучор бўлиб, гоҳ иродаси букилган, гоҳ сабр-тоқат билан ғам-аламлар ва қийинчиликлар устидан ғолиб келган одамлар ҳам талайгина. Ёзувчи ўз асарларида бу қисматлар ҳақида ҳаётий воқеалар асосида ҳикоя қилишга интилган.