O‘RTOQ POLKOVNIK
YANGI KASB TANLADIM

Shunday qilib desangiz, ishlarim yurishgandan yurishib ketaverdi, o‘zi men shunaqa bolaman-da, qaysi ishni ixtiyor qilsam, albatta maqsadimga yetaman. Yettinchini bitirayotganimda, endi nima qilsam ekan, qaysi maktabga borib o‘qiymanu, yana qaysi muallimlarning boshini qotiraman, deb o‘ylanib yurgan edim. Baxtim kulib boqqanini qarangki, qimmatli direktorim Otajon Azizovich maktabni bitirish kechamizda bir soatu o‘n minut nutq so‘zlab, oxirida: — Shunday qilib, — deb bir piyola choy ichib oldi,— aziz o‘rtoqlar, endi ixtiyor o‘zlaringda. O‘qishni davom ettirmoqchi bo‘lganlar, mana, Makarenko maktabiga o‘tib o‘qishaveradi. Ularning shaxsiy delosini bugunoq o‘sha maktabga o‘tkazib berishimiz mumkin. Hunar o‘rganish payidan bo‘lganlar bo‘lsa, nima ko‘p, shaharlarda hunar maktablari ko‘p, o‘sha maktablarga kirib o‘qishlariga biz qo‘limizdan kelgancha yordam beramiz. Xo‘sh, Hoshim, sen nima qilmoqchisan? — Men sartarosh bo‘lmoqchiman, — dedim hech ikkilanmay. — A?.. Sartarosh dedingmi? — Ha, sartarosh o‘lmoqchiman. Buvijonim, o‘qiyverib miyang suyulib ketdi, burning oqadigan bo‘lib qoldi, deyapti. — Shu qaroring qat’iymi? — Qasam ich desangiz, qasam ichaman. — Yo‘q, qasam ichmay qo‘ya qol, — dedi hurmatli direktorim, — shundoq ham gapingga ishondim. Bu niyatingni tabriklayman, mayli, biringiz sartarosh, biringiz duradgor bo‘ling, yana bittangiz elektrga qaraydigan montyor bo‘ling. Ishqilib yo ilmli, yo hunarli bo‘lish payidan bo‘linglar.