Қадрли ўқувчи! Қўлингиздаги ушбу китобчани одатдан ташқари деб аташга журъат этаман. Сабаби, муаллиф унинг учун махсус сюжет танлаган,бош қаҳрамон сайламаган. Асарнинг бош қаҳрамони— давр. Яна ҳам очиқроқ айтадиган бўлсак— давр ва адиб, адиб ва асар. “Юлдузли маржонлар” тўпламини, таъбир жоиз бўлса, адабиётимизтшг ўзига хос таржимаи ҳоли деб атаган бўлардим. Унда маълум бир асарнинг туғилиши, тақдири, адиб бошидан кечирган изтироблар ҳаяжон билан ҳикоя қилинади.

Муаллифнинг тиниб-тинчимаслигини, фидоийлигини, меҳнатсеварлигини таъкидлагим келади. Бир асар тарихини яратиш учун кунлаб, хафталаб адиблар билан бирга суҳбатлар ташкил этиш, хотираларини титкилаш, ёзилажак асарга муайян қолип, услуб топиш, ўқувчшарга манзур қилиш осон иш эмас.

Биз севиб томоша қиладиган «Тошкент— нон шаҳри», «Алишер Навоий», «Шум бола» сингари бадиий фильм ва саҳна асарларининг яратилииш ҳам китобхонпарда яхши таассурот қолдиради, фикрлашга ундайди.

Гап маданиятимиз, адабиётимиз, санъатимизни юксакликка кўтариш хусусида борар экан, бу йўлдаги ҳар қандай интилишларни табрикламоқ керак.

Муаллиф катта, сермашаққат ишга қўл урган. Унинг биричи қадамлари, қутлуғ бўлишига чин юракдан тилакдошман. Ушбу қўлингиздаги китоб ҳам аввалги «Сарғаймас саҳифалар» китоби каби ўз ўқувчиларини топади, албатта.

Азиз ҚАЮМОВ, академик.