Муаллифлар

Ҳабиб Сиддиқ 1953 йил 12 апрелда Андижон вилояти Андижон тумани Бўтақора қишлоғида туғилган. 1976 йил Андижон пахтачилик институтини тамомлаган. 2007 йилда "Шуҳрат" медали билан тақдирланган. 2002 йилдан Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси. У ҳажвчи ёзувчи, олим, публицист ва таржимон, ижодий, илмий-педагогик, тарғиботчилик ва ташкилотчилик салоҳияти билан ёшларни истиқлол мафкураси руҳида, баркамол авлод қилиб тарбиялашда фаол иштирок этиб келмоқда. 1990 йилда «Кар қулоққа танбур» номли илк китоби «Муштум» кутубхонаси туркумида 55 минг нусхада чоп этилган. 1993 йилда «Ким ошди савдоси» номли ҳажвиялар,1998 йилда «Тўқайга ўт тушса» номли ҳикоя ва ҳажвиялар, 2004 йилда «Бедаво дарднинг давоси» ҳикоя ва ҳажвиялар жамланган китоблари чоп этилган. 2008 йилда “Ҳаёт йўлга ўхшайди” публицистик мақолалар, 2010 йилда “Инглизча туш” ҳикоялар, ҳажвиялар, ҳангомалар тўпламлари Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий кутубхонаси нашриётида чоп этилган. 2013 йилда “Чироғи ёниқ хонадон” номли сайланма (ҳикоялар, ҳажвиялар, ҳангомалар, таржималар) китоби Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий кутубхонаси нашриётида чоп этилди. 2016 йилда “Ўрага сичқон тушди...” (ҳикоя, ҳажвия, ҳангомалар, комедия), 2017 йилда “Нимкоса” (Кўнгилдаги гаплар, икр-фикрлар, кўндаланг саволлар, ён дафтардаги қайдлар), “Хўжалик ҳисобидаги ойлар” (жаҳон ҳажвиёти хазинасидан таржималар) китоблари нашр этилди. 2018 йилда “Ўрага сичқон тушди” комедияси асосида “Кичик корхонанинг катта ҳангомаси” ҳажвий видеофильми суратга олинди ва намойиш этилди.

Собиржон Сеттиев Хоразм вилояти Хонқа туманида туғилган. 1955 йилда ўрта мактабни, 1960 йилда Низомий номидаги Тошкент Давлат Педагогика институтинининг биология-география факультетини имтиёзли диплом билан битказган. Иш фаолиятини тумандаги 11-мактабдан бошлаган. Туман халқ таълими бўлимида услубчи бўлиб ишлаган. Нафақага чиққунга қадар Д. Раҳимова номли мактабда директор ўринбосари, 7-ихтисослаштирилган мактаб-интернатда директор бўлиб ишлаган. “Ўзбекистон Республикаси Халқ таълими аълочиси” кўкрак нишони соҳиби.

Антуан 1900 йилда Франсиянинг Лион шаҳрида, қадимий аристократ оиласида дунёга келган. У ёшлик чоғларида жуда шўх, ўта қизиқувчан бўлиб, ўчоқдаги ёниб турган оловга қараб соатлаб хаёл суришни севган. Тонио (ота-онаси уни шундай аташган) 10 ёшида Ман шаҳрида коллежда, кейин Швейцарияда ва Парижца ўқиган. 12 ёшида машҳур француз учувчисининг самолётида осмонга чиқиб, учувчи бўлишни орзу қилади. 1919 йилда Антуан Париждаги Санъат мактабининг архитектура бўлимига ўқишга кириб, икки йилдан сўнг, 1921 йилда армия сафига чақирилади (бу вақтда биринчи жаҳон уруши бормоқда эди). 1926 йилда Антуан де Сент-Екзюпери «Латекаер» авиакомпаппясша ишга қабул қилинади. У иккинчи жаҳон уруши йилларида 1944 йил 31 июнда базага қайтиб келмайди. Унинг қачон ва қаерда ҳалок бўлганлиги сўнгги кунларгача сир бўлиб келди. 2004 йилнинг баҳорида Атлантика океанининг Испания қирғоқларига яқин жойда «Лайтинг - 38» нинг айрим парчалари топилди. Демак, самолёт Сардиниядаги ҳарбий ҳаво базасига қайтишда уриб туширилган ёки ҳалокатга учраган экан. Учувчи ёзувчидан «Жанубий почтачи» (1928), «Кичкина шаҳзода» (1942), «Тунги учиш» (1931), «Башар сайёраси» (1939), «Ҳарбий учувчи» (1942) ва тугалланмай қолган «Қалъа» каби асарлар қолган.