Ўзбекистон бугунги кунда аксар қисми аввал ўрганилмаган эпиграфика ёдгорликлари миқдори ва ноёблиги иҳатидан Марказий Осиёда етакчи мамлакат экани шубҳасиз. Ижодий гуруҳ кўп йиллар давомида ушбу ноёб ёдгорликлар ёзувларини синчиклаб ўрганди ва тадқиқотларининг илк натижаларини «Ўзбекистон обидаларидаги битиклар» омли кўп жилдли нашрга жамлади.
Мазкур кенг кўламли тадқиқот лойиҳасининг илмий-маданий аҳамияти ва қийматини жаҳоннинг етакчи олимлари берган ижобий тақризлари ва юксак баҳоларида кўриш ҳам мумкин. Халқаро китоб кўргазмаларида альбомларнинг намуна тарзида нашр қилинган нусхаларига катта қизиқиш билдирилди.
Мана юз йилдирки, кўплаб мутахассислар ушбу битикларни тадқиқ қилишга уриниб келмоқдалар. Маҳоратли сталар
томонидан битилган асрий монограмма ва бошқа матнларнинг тўғри талқини борасида юзага келган илмий мунозаралар бугун ҳам давом этмоқда. Аммо қадимий ўзбек заминида жойлашган тарихий обидалардаги битикларни ўрганиш шу пайтгача тўлалигича амалга оширилмаган, шу билан бирга чоп ҳамэтилмаган