Ҳурматли китобхон! Муҳаммаджон Обидовнинг «Мен кўрган дунё» китоби бўлғуси журналистлар учун амалий қўлланма бўлиши билан бирга, кенг китобхонларга мўлжалланган публицистиканинг ибратли намуналарини мужассам қилган тўпламдир. Унда замон руҳини акс эттирувчи воқеликларнинг холис таҳлили талқин этилган. Ҳар бир мақола, телекўрсатув сценарийсида муаллифнинг «мени» яққол кўриниб турибди. Унинг баъзи мақолаларидаги таҳлил ва тадқиқ услублари, хулоса ва воқеликка муносабати мунозарали туюлар. Аммо тўпламни яхлит ҳолда журналистика ривожига, айниқса, ёш журналистлар тайёрлаш ишига муносиб ҳисса дейиш мумкин.

Шу ўринда яна бир гап. Маълумки, телевидение ҳаётнинг акси, кўрсатув иштирокчиси – суҳбатдошлар нутқи жонли жараён бўлгани учун ҳам сценарийдаги уларга тегишли сўзлар аслича, яъни тасвирдаги овоз қай тарзда ифодаланган бўлса, матн шу ҳолатда ёзилган. Суҳбатдошнинг айрим жумла, иборалари қайтариқ ёки адабий тил қоидаларига мос келмаслиги ҳам мумкин. Бунга телевидение хусусияти билан боғлиқликда ёндашишингизни сўраймиз.