Ёшларнинг покиза муҳаббати ҳақида ҳикоя қилувчи "Ойбаҳор ва Динара" қиссаси муаллифнинг янги изланишлари, жўшқин ижодий фаолияти самараси сифатида дунёга келди. Қаҳрамонлар - илғор, истиқлол ғоялари учуп курашнинг олдинги сафида бораётган ёшлар. Улар ёнидаги ўз хатоси, бегона юртларда қийналган, сарсон бўлганлар эса замондошларимизни одам савдоси ва тўғри йўлдан адашиш азобидан огоҳлантиради.

Ойбаҳор - одоб ва ҳаёси, матонати билан тақдир қийинчиликларини енгади ва муҳаббатига доғ туширмай ниятига етади, ноёб истеъдоди билан корхона ишини мамлакатга танитади, ўз тенгдошларига ўрнак бўлибгина қолмай, катталарни ҳам ҳайратга солади. Динара эса ота-онасининг икки хил дунёқараши туфайли кўплаб хатоларга йўл кўяди. Оқибатда, Санкт-Петербургга қочиб кетади, ота-онасини ёлғонлари билан алдайди. Иккинчи қочиишда огир кулфатларга дучор бўлади. Ота-онасини сарсон қилади. Тўғри йўлга тушгунча кўплаб кўнгилсизликлар содир бўлади.

Бизнингча, ҳар икки қизнинг ҳаёти, Азимжоннинг ҳаёт машаққатларни енгиш йўлидаги матонати бугунги ёшларга ибрат ролини ўтайди, уларни тўгри йўлга бошлайди деган умиддамиз.

Муаллифнинг "Кўнгил мулки" туркумидаги ҳикоялари ҳам мухлисларни бефарқ қолдирмайди. Дилларга завқ-ишвқ бағишлаб, комил инсон бўлиш йўлидаги интилишларига мадад беради...

Ўйлаймизки, қисса ва ҳикоялар мухлисларнинг кўнгил мулкига айланади.